Cuba behoudt zijn status als een van de meest gelaagde toeristische bestemmingen ter wereld. Het is een eiland waar koloniale architectuur, Amerikaanse retroauto’s, Afro-Caribische ritmes en Caribische vegetatie elkaar in één kader ontmoeten. Hier schijnt de zon met een rebels karakter en de straten van de stad lijken op scènes uit films die op film zijn opgenomen. De vraag wat je moet zien in Cuba is niet beperkt tot standaardroutes – elke regio biedt zijn eigen geschiedenis, dynamiek en gevoel.
De badplaatsen op het eiland vormen een uniek palet aan ervaringen: van het respectabele Varadero, met zijn witte stranden en levendige infrastructuur, tot Trinidad, verloren in de bergen, met zijn geplaveide straten en levendige balkons. Natuurlijke landschappen, architectonische codes, muziek, de geur van tabak en cacao en de constante energie van vrijheid creëren een ruimte waar elke dag een nieuwe ontdekking wordt.
Degenen die ervoor kiezen om niet te reizen om hokjes in een reisgids af te vinken, maar om ondergedompeld te worden, merken het meteen: de resorts in Cuba dienen geen sjabloon, maar lokken contact uit – met de lokale cultuur, met het landschap, met hun eigen beleving.
Cayo Coco eiland – wat te zien in Cuba
Om antwoord te geven op de vraag wat er te zien is in Cuba, is het genoeg om te wijzen op Cayo Coco, een complex gebouwd op een koraalrif. De stranden strekken zich tientallen kilometers uit zonder het ecosysteem van het eiland te verstoren. De infrastructuur heeft een lage impact: de hotels zijn gebouwd op palen, het vervoer is elektrisch en de toegang tot de stranden wordt georganiseerd op vlonders die de duinen niet beschadigen.
Flamingo’s, leguanen, zeldzame soorten zeesterren – dit alles is niet aanwezig als decoratie, maar als onderdeel van het dagelijks leven. s Avonds worden toeristen begeleid door gidsen naar de natuurreservaten, waar je de vogeltrek en de nachtelijke activiteit van zeedieren kunt observeren. Recreatiecentra organiseren duiken in de onderwatergebieden van oude Spaanse forten, die de vorm en geest van de 16e eeuw hebben behouden.
Santiago de Cuba: ritme, geschiedenis, revolutie
Santiago de Cuba is niet zomaar een zuidelijke stad, maar een echt cultureel mozaïek. Afro-Caribische energie, muziek, religie en filosofie zijn hier allemaal geconcentreerd. Om te begrijpen wat er in Cuba te zien is, is het voldoende om over de boulevard van Santiago te lopen – hier kun je rituele dansen, koperblazersensembles en kunstenaars tegenkomen die verhalen vertellen door middel van pigmenten.
De stad is verdeeld in wijken, die elk hun eigen specialisatie hebben: een houdt zich bezig met graveren, een ander met maskers maken, een derde met straattheater. Lokale gidsen organiseren routes die niet alleen sightseeing omvatten, maar ook ontmoetingen met ambachtslieden, diners bij hen thuis en workshops in het oogsten van tabak.
Het fort van San Pedro de la Roca, gebouwd ter verdediging tegen piraten, verdient speciale aandacht. De gelaagde architectuur van het fort, gangen, bastions – alles is beschikbaar om te verkennen. Bij zonsondergang wordt de locatie omgetoverd tot een podium voor voorstellingen over de revolutie, waarbij geschiedenis en optredens worden gecombineerd.
Havana: een hoofdstad buiten de tijd
Het antwoord op de vraag wat je moet zien in Cuba is onmogelijk zonder Havana. De stad veroudert niet – ze patineert. Vlekkerige muren, verweerde balkons, auto’s uit de jaren 50, paleizen met binnenplaatsen waar jazz te horen is op de binnenplaats. Havana leeft met een ritme, niet met een schema.
Elke buurt is een wereld op zich. Het centrum van het oude Havana bewaart Spaanse barok, voormalige beursgebouwen, kathedralen en ambassades. Ambachtslieden restaureren de gevels met de hand en in de steegjes worden tentoonstellingen georganiseerd. De wijk Vedado laat modernisme zien: glazen muren, betonnen consoles, geometrie uit het nieuwe tijdperk. Havana ’s nachts – clubs, optredens, dansen, balkons waarvandaan de bolero te horen is.
Viñales et l’intérieur de Cuba : ce qu’il faut voir quand le silence est le plus important
De Viñales Vallei verbergt een Cuba dat niet is opgezet als toeristische bestemming. Er zijn hier geen hoogbouwhotels, maar casas particulares, privéhuizen met gastvrijheid boven service. Het programma van het resort is opgebouwd rond de cyclus van de natuur: ’s ochtends – een wandeling over het pad langs kalkstenen mogotes, ’s middags – lunch met bananen- en yucagerechten, ’s avonds – sigaren, gitaar, stilte.
De vlaktes worden gebruikt voor biologische landbouw, rondleidingen laten zien hoe boeren tabak, koffie en passievruchten verbouwen zonder chemicaliën of machines. De reiziger wordt geen toeschouwer – hij neemt deel. Viñales bewijst dat het antwoord op de vraag wat je moet zien in Cuba niet altijd gaat over gebouwen of monumenten. Soms gaat het om de horizon en de geur van het land.
Cayo Guillermo: het minimalisme van de natuur
Cuba’s resorts worden niet beperkt door schaal en dichte bebouwing. Cayo Guillermo is een eiland van rust. Brede zandvlaktes omlijst door palmbomen, mangrovestruiken en schaarse hutachtige gebouwen. De nadruk ligt op isolatie en ongereptheid. Hier worden geen vijfsterrenhotels gebouwd, maar schaduw.
Bij zonsopgang zie je de migratie van pelikanen en reigers in de lucht en de bewegingen van pijlstaartroggen en kwallen in het water. Het complex benadrukt de filosofie van “niets doen maar observeren”. Op het programma staan: vissen in stilte, picknicken onder rieten luifels, meditatieve wandelingen op blote voeten in ondiep water. Het licht verandert elke 30 minuten en elke overgang wordt ervaren als een scène in het spel van de natuur.
Conclusie
Cuba doorbreekt de gebruikelijke vakantieroutes. Je kunt hier niet zomaar “naar het centrum gaan”, want het gaat in de muziek, in de mensen, in een gebouw zonder muren, op een plein waar kinderen dansen. Het antwoord op de vraag wat je moet zien in Cuba omvat niet alleen de bezienswaardigheden, maar ook het ritme zelf, de geur van riet, de smaak van koffie, de wind van de zee en het lied dat om middernacht gezongen wordt.
Havana geeft stedelijke inspiratie, Varadero geeft fysieke ontspanning, Trinidad geeft contact met de geschiedenis, Santiago met cultuur, Viñales met natuur, Cayo Coco met het beschermde en Cayo Guillermo met jezelf. Cuba biedt geen “10 dingen om te doen in de tijd” lijst. Het land biedt de mogelijkheid om de timer uit te zetten en te gaan voelen. Elke route heeft zijn eigen ritme, elk resort heeft een individuele functie, elke dag heeft een speciaal geluid.